Trowback Thursday of forwards Friday?

Ik open een boek, de pagina’s zijn leeg.. Ik ga proberen om er zelf wat woorden op te zetten. Het boek heet “nieuwe kansen” en haar eerste hoofdstuk heet nieuwjaarsdag. Morgen is de eerste lege pagina van het 366 pagina’s tellende boek en de schrijfster er van dat ben ik.

Morgen begint een nieuw jaar.. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.. Tijd om alle ellende van het afgelopen jaar achter je te laten, om de deur dicht te trekken en weer een nieuwe te openen.. De wereld lacht je tegenmoet. Ik stap in het jaar 2016. Ik heb plannen, ik heb dromen.. Ik heb wensen, ik heb een bucketlist..

Ik denk terug aan het afgelopen jaar.. Het was een raar jaar. Met ups en downs. Ik heb bergen beklommen en dalen gedeeld. Het was het jaar waarin ik om privé redenen niet lekker in mijn vel zat, het was het jaar waarin ik ging verhuizen, waarin ik mama eindelijk kennis kon laten maken Dalarna, Zwedens meest traditionele provincie waar Linus en Sofhie wonen. Het jaar waarin ik na 1,5 jaar Aino weer heb gezien, een heel goede Zweedse vriendin van mij, die eigenlijk voelt als een soort Zweedse moeder. Het was het jaar waarin ik ben gestart met mijn taalcursus Zweeds. Het jaar waarin ik met Esmee naar de Amstel Gold Race ben geweest, maar ook het jaar waarin de Tour de France startte in Utrecht en waar ik een heel weekend lang getuige van mocht zijn..
Maar het was ook het jaar waarin ik me de nodige zorgen heb gemaakt en waarin het op het einde even niet zo goed ging met papa.. Het jaar waarin een goede vriend van mij een ernstig auto ongeluk kreeg, maar waar hij godzijdank nu van kan en mag revalideren. Het zijn maar van die kleine dingetjes, die je wel weer even met beide benen op de grond zetten. Het doet je beseffen dat het ook heel anders kan lopen en in de ergste gevallen zomaar op eens afgelopen kan zijn.

En daarom moeten we in 2016 gewoon dubbel zo hard genieten. Met alle ellende in de wereld mogen we blij en dankbaar zijn dat we er nog zijn. Het afgelopen jaar zijn er genoeg onnodige slachtoffers gevallen in de wereld.. 2016 wordt gewoon het jaar van het grote genieten!

2016.. Plannen, dromen, wensen, een bucketlist.. Ik heb het allemaal.. Maar geen goede voornemens, daar doe ik niet aan.. Een goed voornemen kan je elke dag maken, of het nu januari is of april.
Maar ik zou mezelf wel graag een onbezorgd jaar willen toewensen. Waarin hopelijk een hoop van mijn dromen uit mogen komen. In 2016 wil ik weer terug naar Zweden. Ik wil nog beter Zweeds kunnen spreken en lekker kunnen sparen. Voor de toekomst. Want die nummer 1 van mijn bucketlist wil ik zeker nog wel een keer af kunnen vinken: de Noordkaap..

Rest mijn deze avond nog een ding om te zeggen. Geniet van de laatste uurtjes in 2015 en Bruce the moose ziet jullie graag weer terug in 2016.

Gelukkig nieuwjaar
Gott nytt år

personalised-diary---366-days_a

Mijn oude nieuwe kastje..

Gisteren stuurde ik een blog de wereld in over mijn do-it-yourself project. Ik vind het namelijk leuk om oude meubeltjes op te knappen en in een nieuw jasje te steken.
Van iets wat oud en afgedankt is weer wat nieuws maken, daar kan ik een hoop voldoening uit halen. Ik vind het mooi om te zien hoe je zulke spullen en materialen weer kan hergebruiken.
Daarom was ik ook super blij dat ik voor een koopje een kastje op de kop had getikt bij de kringloopwinkel. Zo’n Zweeds ogend kastje dat gewoon te perfect bij mij in mijn Scandinavisch interieur past. Met zo’n uitstekend bovenblad, een klein laatje en een pootje dat soms wiebelde.
Nog blijer ben ik met het eindresultaat! Vandaag heb ik het kastje op gehaald bij mijn ouders op zolder waar ik gisteren de hele dag heb zitten klussen. En nu staat het pronkstuk bij mij in de woonkamer. Met nieuwe knopjes erop en scharnieren (ook die waren mee geschilderd) die weer blinken.
En ik kan alleen maar trots zijn op het eindresultaat. Voor weinig geld en een dag klussen een heel nieuw kastje in huis.. Mijn laatste grote project van 2015 is met vlag en wimpel geslaagd!

CAM00356

Tweedehands geluk..

Hebben jullie dat wel eens? Dat je iets tegen komt en dan denkt van wauw! Dat je het eigenlijk toch wel graag wilt hebben en dan koopt omdat je bang bent dat je er anders later spijt van krijgt? Ik koop eigenlijk zelden iets, maar nu kon ik het echt niet laten staan..

Vorige maand liep ik bij de kringloopwinkel. Het is dat mama er even heen wilde en mij mee vroeg, anders was ik er waarschijnlijk niet eens gekomen. Nou is onze kringloopwinkel vrij groot en achteraan de plek waar ik dan vaak het eerste naar toe ga: meubels. En daar stond hij dan.. Een gitzwart kastje met twee porseleinen witte knopjes erop. Niet eens zo opvallend. Als je er niet echt op lette zou je er zo voorbij gelopen zijn. Maar ik zag hem staan.
Ik keek naar het kastje en daarna naar mama. We dachten op dat moment allebei het zelfde.. Hoe zou zoiets staan in een Scandinavisch interieur? Want zo’n kastje was het. Met een deurtje erin en een laatje er boven. En zo’n bovenblad dat uit drie delen bestaat en ook nog een beetje uitstak. En met zijkanten waarvan het middenstuk dunner is dan de rest..
Ik keek nog een keer naar het kastje en dacht aan alle blikken verf die bij mij thuis staan. Hallo mooi, “nieuw” kastje. Voor een schijntje op de kop getikt op de kringloop. Als ze er het dubbele voor hadden gevraagd was het nog een koopje geweest. Als ik zie wat ze voor zulke kastjes vragen in webwinkels met Zweedse meubeltjes… Poe hé!

Vandaag was het dan zo ver. Op de valreep de laatste uitdaging van 2015. Vandaag was het DIY (do it yourself) dag. Heerlijk om van iets ouds iets nieuws te kunnen maken. Ik vind het leuk om oude meubeltjes op te knappen en her te gebruiken. Tijd dus om mijn kastje eens flink onderhanden te nemen. Een flinke klus, dat wel. Welke gitzwarte verf er gebruikt is weet ik niet, maar ik heb er op een gegeven moment maar een beitel bij gepakt om de dikke lagen verf er mee af te krabben. Van grondverf hadden ze ook nog nooit gehoord, na het verwijderen van de zwarte verf kwam het kale hout tevoorschijn.
Nou is goede voorbereiding het halve werk en dus bestond mijn halve dag al uit schuren, ontvetten en gronden. Maar het eindresultaat mag er wezen! Van gitzwarte hoogglans naar early dew, een groengrijze tint uit de Flexa collectie. Ik had van deze kleur nog een restant in muurverf staan en door het gebruik van muurverf op mijn kastje heeft deze nou een mooie krijtmatte authentieke uitstraling gekregen.
Morgen als alles goed droog en aangehard is komen er nieuwe knopjes op en kan ik ook het deurtje er weer aanschroeven. Voor het echte eindresultaat moeten jullie dus nog even wachten, maar ik heb er in ieder geval al wel vast een plekje voor vrij gemaakt in de woonkamer!

Kastje

“Goede voornemens”

Het is eind december, over een paar dagen begint januari. Ik heb net de post uit de brievenbus gehaald.. Wat krantjes, maar voornamelijk reclamefolders..
Om onze goede voornemens voor het nieuwe jaar nog wat extra kracht bij te zetten gooien ze alle fitnessapparatuur en afslankboeken in de actie.. Nederland kan weer massaal aan het Montignaccen, Sonja Bakkeren en Weight Watchers.
Want ja, januari staat weer voor de deur. De maand van de “goede voornemens”. De maand waarin iedereen besluit om toch maar eens even die ene kilo kwijt te raken. In april of oktober kan dat namelijk niet. Nee, zoiets moet je besluiten in januari.
Met de feestdagen werd er massaal gegeten. Karren vol boodschappen alsof er voor een heel weeshuis gekookt moest gaan worden. Lange rijen bij de kassa’s, er werd massaal ingeslagen en gehamsterd terwijl je 2e en 3e kerstdag gewoon weer in de supermarkt terecht kon.
Schappen vol met kerststollen, koekjes en chocolaatjes.. Mierenzoete toetjes in de vriezer, kant en klaar eten omdat we met kerst toch echt geen zin hebben om uren in de keuken te gaan staan. Want zeg nou zelf, daar is kerst toch helemaal niet voor bedoeld?
En nu? Nu spelen de winkeliers handig in op het gedrag van de consument. Afvallen, dat willen we.. Massaal met z’n allen. De sportscholen bieden het ene abonnement na de andere aan, de folders staan massaal vol light producten, fitnessapparaten en dieetboeken. Gewoon omdat het zo ingeprent zit in onze cultuur.
Maar eet de volgende keer gewoon eens wat minder, geniet met mate en ga eens naar buiten voor een lekkere wandeling in plaats van drie dagen binnen zitten voor de tv. Dan zal je zien dat je die spullen helemaal niet nodig hebt. Want wat er niet aan komt, hoeft er ook niet af!