Afgelopen dinsdag moest ik in Gamla Stan zijn, het oude stadscentrum van Stockholm. Ik had er ’s morgens een sollicitatie gesprek en zag Gamla Stan letterlijk ontwaken in alle vroegte. Het leverde mooie plaatjes op.. Onder het mom van “nu we er toch zijn” besloot ik na het gesprek maar even meer van Gamla Stan te bekijken. Hoewel ik er al een vaker geweest ben, kwam ik nu de voor mij onontdekte plekjes tegen.. Gamla Stan is mooi.. En ook heel fotogeniek.
Ik haat achtbanen. Altijd al gedaan.. En nadat mijn leven hier dagen lang in een soort van rollercoaster verkeerde ben ik er vandaag maar eens uitgestapt. Eindelijk!
Er is zoveel gebeurd sinds ik terug ben in Zweden.. Ik weet gewoon even niet waar ik moet beginnen..
Dat mijn werk hier zou ophouden na de zomer wist ik van te voren. De meisjes worden groter, zelfstandiger en nu Joep vanuit huis werkt kan hij een oogje in het zeil houden. En daarom was ik voor de zomer al begonnen met solliciteren en heb ik zo’n beetje de hele zomer door gesolliciteerd. Roadtrips heb ik vrij weinig meer gedaan. Puur omdat het bij ons te heet was de afgelopen maanden en omdat ik nog niet wist waar ik na het werken als au pair aan de slag zou gaan.
Dat terug gaan naar Nederland geen optie meer voor mij was stond al langer vast. Als ik zou gaan, dan ga ik ook voor goed heb ik altijd geroepen. Opgeven was geen optie. En aangezien ik niet van de lucht kan leven, ondanks dat die hier veel schoner is dan in Nederland, moest er een plan van aanpak komen.. Ik had inmiddels een plan A en B uitgewerkt, maar had ook C als reserve reserve op de plank liggen.
Nadat ik verschillende afwijzingen te voorduren kreeg en de tijd vorderde besloot ik mijn focus te leggen op woonruimte, maar de ene naar de andere optie viel weg. Er waren alternatieven, zij het in gebieden waar de werkgelegenheid erg laag is.
Maar…. Ik kan nu alleen maar leuke dingen melden! Inmiddels heb ik woonruimte gevonden. Hemelsbreed hier aan de overkant van het water.. Niet eens bij vrienden of bekenden, ik ga lekker weer helemaal alleen wonen met me, myself and i.
Ik heb een stuga gevonden van zo’n 35m² met eigen douche, keuken en woon/slaapkamer en glasvezel internet. Echt zo’n über Zweedse rood houten huisje på landet. Scheelt dat hij al eens ingericht met een inventaris in de keuken en wat meubeltjes in de woonkamer, waaronder een bed, grote garderobekast, bank, eettafel met stoelen, wat bijzettafeltjes, lampen, kleedjes op de vloer en natuurlijk een tv. Dus ik hoef het alleen nog maar in te richten met al mijn spulletjes die ik hier heb en ik kan tot mei blijven zitten als het moet.
Natuurlijk moet er ook gewerkt worden en ik heb zo hard en zoveel door gesolliciteerd dat het zich deze week uitbetaalde met een aantal sollicitatiegesprekken, waarvan ik vanmorgen de eerste had. In Gamla Stan, het oude stadsdeel van Stockholm. Bij een hotel/hostel. Mag ik de kamers allemaal in orde maken.
Dus ik daar vanmorgen heen voor een gesprek, moest er om 8.30 zijn. Stond er zo’n blonde meneer in pak voor me. Blijkbaar de persoon die het intervju (jup, zo heet een sollicitatiegesprek hier) ging afnemen, maar aan de manier van praten had hij volgens mij al bedacht dat ik mocht komen beginnen. Ik heb niet eens veel moeite hoeven doen of me nog binnen hoeven praten/mezelf te bewijzen.. Het eerste wat hij vroeg was hoelang ik al in Zweden woonde en de tweede vraag: hoe komt het dat jij zo goed Zweeds praat? Tsja, als je in 2015 al begonnen bent met privélessen Zweeds in Nederland en wekelijks les en huiswerk hebt…
Ik kreeg de vraag voor geschoteld of ik heltid (voltijds) of deltid (deeltijd) wilde komen werken. Ik heb hem gezegd dat ik nog een andere sollicitatie heb lopen, maar met niet zo veel uren op papier. Bij Rusta, in de winkel. Verkopen enz.
Maar als ik wil mag ik ook twee baantjes combineren. Zelfs als ik maar 3 of 4 dagen wil werken is dat geen probleem.
Ook is er nog dat hostel. En die hebben ook een receptie en als ik het leuk vind mag ik na verloop van tijd daar wel wat werk doen.. Boekingen, gasten inchecken, kassa..
Zondag en maandag ga ik er in ieder geval al twee dagen proefdraaien. Zondag in het hotel en maandag in het hostel.
Morgen heb ik dan mijn andere sollicitatiegesprek lopen en ondertussen ga ik ook beginnen met het inpakken van al mijn spulletjes voor de verhuizing. Druk, druk, druk dus.. Spannend, maar wel heel leuk allemaal!
Zo, na mezelf bijna het hele weekend vermaakt te hebben met twee meisjes en een grote bak Lego (jup, volgens Kerstin en Bente ben ik expert in bouwen met Lego), heb ik nu de tijd gevonden om maar weer eens een blog op papier te krabbelen..
Ik ben inmiddels ook al weer een aantal dagen in het land hier, al ging het niet zonder slag of stoot om hier te komen.
Voor dat we überhaupt met z’n allen het haventerrein in Göteborg mochten verlaten werd iedereen nog grondig ondervraagd tijdens een paspoort controle. Daarna was het een gemier om de stad uit te komen om vervolgens de juiste snelweg te vinden omdat ze overal met de weg bezig waren en toen ik eindelijk zo ver was dat ik op de juiste snelweg zat, gebeurde er pal voor me een groot ongeluk waardoor ik nog een uur langer van Göteborg stad mocht genieten..
Onderweg nog een keer flink in de file gestaan omdat ze met de weg bezig waren en je niet een rijbaan kan delen met verkeer in beide richtingen tegelijk.. Maar uiteindelijk toch gewoon nog op een fatsoenlijke tijd aangekomen in Sigtuna.
De afgelopen dagen bestonden voornamelijk uit prioriteiten stellen en toekomst plannen, dus het schrijven van een blog schoot er gewoon helemaal bij in..
Maar nu is het weekend geweest en dit weekend was Sigtuna Möte. Een heel weekend vol gewone markt, boerenmarkt, loppis, muziek, dans, oldtimers en klederdracht. Markt anno 1912.
En na een zeer regenachtige herfstdag op vrijdag was het gisteren weer goed weer en dus besloot ik op de fiets te gaan om een bezoekje te brengen. Lekker een dagje slenteren over de markt.
Ook kwam ik er Fennie tegen met haar gezin, een Nederlandse die elders hier in de provincie woont.. Dus dat was weer reuze gezellig om elkaar weer te spreken.
Op de loppis heb ik toen nog een boek op de kop getikt, een zo goed als nieuwe van Sophie Kinsella, de schrijfster die ook de Shopaholic serie schrijft.
Het verhaal op de achterkant van het boek kwam me alleen zo bekend voor dat ik maar eens ben gaan googlen. Blijkt dus dat ik dat boek in Nederland in een verhuisdoos heb zitten. Precies het zelfde verhaal. Een verhaal, een schrijfster, maar in twee talen. Die man van de boekenkraam vond dat wel zo’n grappig verhaal dat ik uiteindelijk het boek voor half geld mee mocht nemen. Dus nu kan ik het in het Nederlands lezen, maar ook in het Zweeds.
Verder was er ook nog volksdansen op het pleintje in de winkelstraat en heb ik nog heerlijk even aan het water gezeten.
En de rest van het weekend heb ik me vermaakt met Kerstin en Bente en een bak vol Lego.. Die twee waren maar wat blij om hun vrije zondag met mij door te brengen, zeker toen ik een aantal leuke autootjes voor ze wist te creëren.
Gisteren vroeg Bente al of ik haar wilde helpen met een huis bouwen, maar als ik er zelf een wilde bouwen dan mocht ik hun buurvrouw worden.. Waar ik dan moest gaan douchen waren ze nog niet over uit, daar had ik op mijn plankjes namelijk geen plek meer voor. Maar vanmorgen was Bente zo gul geweest om mij wat Lego centjes te geven, dus daar kon ik mooi een stuk van aanbouwen.. Hield ik zelfs nog geld over voor een groentetuintje, haha..
Nou, daar zit ik dan.. Voor de derde keer dit jaar op de ferry van Stena Line. Ik ben weer onderweg naar Zweden. Na een tijdje op het bovendek buiten vertoefd te hebben, heb ik me nu terug getrokken in de cafetaria voor een goedkope avondmaaltijd, een stopcontact om mijn telefoon op te laden en een wifi verbinding om een weblog de wereld in te sturen.
En nee, dit keer geen gezever over hoe ik me nu weer voel of wat er door me heen gaat op dit moment.. Want dat weet ik zelf nog niet eens.. Er razen momenteel duizenden gedachten door mijn hoofd en het idee dat ik straks het grote onbekende tegemoet ga maakt mij toch een beetje onrustig.. Tsja.. Het is niet niks, je leven ineens zo overhoop gooien zonder uitzicht op wat vastigheid..
Vanmorgen om 9.00 begon ik aan mijn reis.. Afgelopen nacht was voorlopig het laatste nachtje bij mijn ouders. Gisteravond hebben we nog gezellig met z’n drietjes tv gekeken. Mama had filosoof gemaakt, een ovenschotel met restjes soepvlees en bruine boontjes. Samen met vanillepudding met slagroom. Het was een leuke laatste avond. En omdat het mijn laatste nachtje was mocht T.C. bij mij komen logeren, die eigenlijk ’s nachts in zijn mandje in de woonkamer hoort te slapen. Maar ja, regels zijn er soms om overtreden te worden en dus heeft meneer kat lekker de hele nacht naast mij gelegen.
En vanmorgen was het dan weer afscheid nemen. Van T.C., maar ook van mijn ouders.. Voor onbepaalde tijd. Daarna begon ik weer aan mijn grote reis terug naar huis.
En die reis verliep vlot.. Heel vlot. Ik besloot vanuit Groesbeek meteen de grens over te gaan om mijn auto goedkoop vol te tanken en vanaf Kleve stuurde hij mij richting Emmerich om vervolgens een route van zo’n 498km uit te stippelen naar Kiel.
Was totaal niet druk op de Duitse autobahn. Tot aan Osnabrück kon ik sowieso lekker doorrijden en eenmaal op de A1 kwam er wat meer verkeer bij en af en toe wat stukjes waar je 80 moest ivm wegwerkzaamheden. Maar het reed lekker door en al vrij snel zat ik al op de route richting Bremen. Tijd genoeg dus voor een uitgebreide lunchpauze, niet ver van Bremen vandaan.
Enige knelpunt was Hamburg nadat ik de Elbetunnel uit kwam.. Ook daar werd aan de weg gewerkt en omdat er zoveel verkeer tegelijk reed hebben we een groot deel stapvoets afgelegd. Maar hej, we waren tenminste nog in beweging.. Eerder vandaag zag ik in de andere richting al een flinke file staan en daar stond werkelijk alles stil op beide rijbanen..
Vlak voor de afslag naar Kiel heb ik mijn auto nog een keer volgetankt. Ik wil namelijk altijd met een volle tank de boot op zodat ik morgen in de stad bij Göteborg niet hoef te gaan zoeken naar een tankstation en dus zo verder kan rijden.. Daarna was het nog maar 41km naar de terminal en nu zit ik dus op de boot..
Was ook weer eens lekker op tijd hier, twee uur voor dat de afvaart plaats zou vinden.. Dat is dus inchecken op de kade, de boot op rijden, je hut zoeken en je spullen droppen en daarna het dek op om uit te wapperen en te genieten van het stadse uitzicht. Het was goed weer en het zonnetje scheen.. Alleen het zoeken van mijn hut ging dus niet zoals gepland, haha.. Was even vergeten dat ik deze keer een hut met zeezicht heb en dus niet hoef te zoeken in de middelste rijen van de boot wat ik dus gewend ben.. Maar mijn hut is zeker goed gekeurd. Mooi uitzicht, tweepersoonsbed en een goeie douche, alleen ontbraken er een paar handdoeken om te kunnen afdrogen na het douchen.. Klein foutje van het personeel.. Na een melding gedaan te hebben bij de informatiebalie kreeg ik meteen een paar handdoeken mee.. Eentje was ook wel genoeg, maar ja.. Als je een twee persoonskamer hebt krijg je ook twee handdoeken mee..
Nou, avondeten is inmiddels op en op open zee kijkt het zwaar bewolkt. Misschien dat ik dadelijk nog even een blik ga werpen op het buitendek, maar een goeie warme douche en een avondje tv kijken in bed klinkt ook wel erg aantrekkelijk… Morgen weer een beste rit voor de boeg.. Van het westen van Zweden mag ik door rijden naar het oosten..
Nou daar zit ik dan, op de bank bij mijn ouders.. Mijn laatste avond in Nederland. Morgen staat deel 1 van mijn reis terug naar Zweden op de agenda.. Tot aan Kiel in het noorden van Duitsland om vervolgens daar de nachtboot van Stena Line te pakken naar Zweden.
Ik heb onzettend veel zin om weer terug te gaan naar “huis”, maar ik zie er ook wel een klein beetje tegenop.. Dat een baan als au pair niet voor eeuwig is wist ik natuurlijk van te voren, maar het idee dat ik straks niet goed weet wat me te wachten staat maakt me ook wel een tikkeltje onzeker.. Hoewel het aan mijn inzet en motivatie niet zal liggen..
Het is mijn droom en ik wil die hoe dan laten slagen.. En dat ik daar mee een aantal obstakels uit de weg moet gaan was van te voren al duidelijk.. Maar ik ben heel hard aan het solliciteren en heb een ding duidelijk: ik blijf in Zweden, hoe zwaar het ook gaat worden straks..
brucethemooseblog.wordpress.com 