En nog meer jam

Plukdag deel 2. Vandaag zijn we er weer op uit getrokken voor vers fruit. Dit keer zijn we iets dichter bij huis gebleven. Ooijs Moois was deze keer de bestemming, op de boerderij van de familie Arnts in de Ooij. Zij hebben kassen vol met fruit waar je kan plukken. Bramen, frambozen, rode bessen, zwarte bessen, witte bessen noem maar op.
Je kon hier alleen niet met je eigen emmertje terecht, dat was wel jammer. Ze hadden bakjes in verschillende afmetingen en voor een vaste prijs per bakje kon je deze vullen met je zelf geplukte fruit.
Wij besloten voor de rode bessen en de frambozen te gaan. Ik ben verzot op rode bessen en vind het ook heerlijk om deze zo te kunnen eten. Net als de blauwe bessen die we afgelopen zondag hebben geplukt.
De frambozen hebben we geplukt om daar weer heerlijke jam van te maken. Na alle blauwe bessenjam werd het tijd voor een beetje afwisseling. Daarom hebben we nu van een kilo frambozen weer 4 potjes jam kunnen maken.
Zo kom ik straks de winter wel door met al die lekkere zelfgemaakte jam van zomerfruit.

En toen was er jam..

Zo, de eerste 2 kilo blauwe bessen zijn al weer verwerkt. Na het eten voor de tv (we moesten tenslotte ook de slotetappe van de Tour de France zien) zijn we nog even enthousiast de keuken in gedoken om de eerste bessen te verwerken.
Het resultaat: 8 potten jam van onze zelf geplukte blauwe bessen. En nog een klein restje wat ik morgen al lekker op brood kan doen. We hebben nu nog 1,5 kilo over uit de gezamenlijke emmer voor jam, maar we zijn op dit moment door de geleisuiker heen. Dus die andere potjes jam moeten nog maar even wachten.
Zelf heb ik ook nog 1,75kg geplukt. Morgen ga ik maar eens recepten zoeken van wat je allemaal met blauwe bessen kan maken.. Muffins, vlaai, ik heb geen idee wat het gaat worden. Blauwe bessen door de yoghurt, het kan allemaal..
Maar voorlopig gaan ze even de diepvries in. Biologisch geteelde blauwe bessen waar geen bestrijdingsmiddel aan te pas is gekomen.

Blauwebessenland

Vandaag stond America op de planning. En dan bedoel ik geen vakantie naar de USA, maar een autorit naar Limburg voor een actief dagje in de buitenlucht. Ondanks het weer dat ze gemeld hadden, er konden namelijk pittige buien komen, lieten we ons niet tegen houden en gingen we vol goede moed op weg. Vandaag gingen mama en ik namelijk naar Blauwebessenland, een agrarisch bedrijf met 42 hectare vol blauwe bessenstruikjes.
Op zich niet zo heel bijzonder zou je denken, maar wel als je weet dat de eerste hectares geschikt zijn voor zelfpluk. Je mag dus met je eigen emmertje komen en voor €2,50 per kilo kan je zelf je emmertje vol komen plukken daar.
Heel ontspannen werk om te doen en ook erg rustig. Hoewel het er best druk was had je haast het idee dat je de enige was die aan het plukken was. Op het geluid van de voorbij rijdende auto’s op de Midden Peelweg en de spoorwegovergang na hoorde je er nagenoeg niets.
Enthousiast begonnen we te plukken en hadden zo al een hoop in onze emmertjes zitten. Ook door de overdrijvende wolk waar wat lichte regen uit kwam lieten we ons niet tegen houden, het waaide immers zo weer over.
Pas toen we onze emmers vol hadden en het even wat harder begon te regenen besloten we naar binnen te gaan om onze boterhammen op te eten en een blauwe bessentaartje te eten. Opdat moment viel het er even heel hard uit en zag je verschillende plukkers naar binnen komen om te schuilen, maar die bui was maar van korte duur.
Nadat we onze eerste lichting bessen hadden afgerekend en naar de auto hadden gebracht besloten we terug te gaan om nog een laatste emmertje samen te vullen. Ik had graag de Pink Lemonade gehad, een roze blijvende bosbes met een zoete smaak. Maar deze waren helaas nog niet rijp genoeg, dus eigenlijk ongeschikt om alvast te gaan plukken.
Toen hebben we van de rijen er naast de grote blauwe bessensoort geplukt, al smaakte deze iets zuurder dan onze vorige pluk. Maar voor jam, ideaal.
Nadat we ook hier een emmer mee vol hadden geplukt vonden we het wel genoeg. Met uit eindelijke haast 8 kilo aan blauwe bessen keerden we weer huiswaarts. En die wandeling door de Peel? Die komt de volgende keer wel weer.

Komkommertijd

Het is komkommertijd. En dan bedoel ik niet de tv die de ene herhaling na de andere uitzend, het journaal en de Tour de France uitgezonderd.
Nee, onze plant neemt deze term heel letterlijk. Hij blijft maar groeien en hangt daarom inmiddels ook vol met komkommers in ontwikkeling. En met vol bedoel ik ook echt vol. Aan werkelijk elke tak die je maar door de bladeren heen ziet begint er wel een te groeien. Grote komkommers, kleintjes.. Kortom, onze plant draait overuren.

Groe(n)tjes van mij

Hej opa,

Weet je nog vroeger..? Ik ging altijd met jou mee naar het land. Dan liep ik achter jou aan naar je groentetuin en dan had ik dezelfde klompjes aan als jij had. Want dat was stoer. Ook al waren die van jou vele malen groter.
Weet je nog opa, dat jij dan altijd heel veel had om te oogsten en ik je dan altijd mocht helpen? Je had erwten en peulen en rijen vol bonen.. Ik weet nog wel dat je zo’n grote metalen draadmand had en die zat dan altijd helemaal vol met tuinbonen. En bij oma achter op de stoep gingen we die dan uit de schil halen. Er stond dan een grote emmer water klaar waar we ze in konden doen..
De erwtjes, daar mocht ik niet aan komen.. Nee, dat deden jullie want die moesten gecontroleerd worden op eventuele wormpjes. Maar de tuinbonen, ik heb er maar genoeg gedopt toen ik klein was..
Maar nu lieve opa, nu ben jij er al bijna 7 jaar niet meer. Nu heb ik inmiddels mijn eigen groentetuin. Ik heb erwten en peulen en verschillende bonen. Gisteren had ik weer van alles kunnen oogsten. Je zou trots op me zijn geweest opa, als ik het je nog had kunnen laten zien.
Ik had erwtjes en peultjes, wat snijbonen en tuinbonen. Even voelde ik me weer dat kleine meisje van vroeger toen ik de tuinbonen uit de schil haalde. Hoe ik met mijn klompjes aan op de stoep zat bij jullie met naast mij een mand vol bonen en voor me die grote emmer water. Maar nu, nu stond ik gewoon aan het aanrecht..
Ik heb ze eerlijk gezegd nooit echt heel lekker gevonden. Maar de laatste jaren gaat het wel. Misschien ook wel omdat het herinneringen bij mij op roept.
Ik heb ook komkommers kunnen oogsten, opa. Ik heb van jou geleerd hoe je dat moet doen met zaaien. Was je er nog maar.. Dan hadden jullie ze ook kunnen proeven.. We krijgen er genoeg dit jaar. Was je er nog maar.. Want ik heb je nog zoveel meer te vertellen, al weet ik niet waar je bent om naar me te luisteren.. Ik mis je soms gewoon.. Ik had nog zoveel van je kunnen leren, maar dat is nu te laat..