Energie

Het gevoel hebben dat je dag al half om is om vervolgens te beseffen dat het pas 11.15 in de ochtend is. Maar ik heb dan ook al weer genoeg gedaan en geregeld deze morgen.. überhaupt de afgelopen dagen.. Er staat een afspraak klaar voor de keuring van mijn auto, er staat een afspraak klaar om de banden te wisselen, ik heb al iemand een hart onder de riem gestoken terwijl ik vanmorgen om 8.00 al aan de telefoon hing om Arbetsförmedlingen te bellen.. De verplichte uppföljningssamtal..
Ik zat niet te wachten om nummer 200 zoveel in de wachtrij te worden en dus hing ik vanmorgen als 13e aan de telefoon voor een gesprek. En ik moet zeggen dat het best vlotjes verliep. Die wachtrij dan. Voor zo’n gesprek nemen ze namelijk de tijd voor je. Er wordt naar je geluisterd, je kan zeggen als je ergens tegen aan loopt en hoe het er op dit moment voorstaat, hoewel ze een hoop ook al in hun systeem kunnen terug vinden.. Maar het mooiste was dat ze afsloot met de woorden dat ze mij een wijze vrouw vindt met een wijze blik op de hele situatie.. You make my day!
Ook vindt ze dat ik recht heb op een verlening van het stött & matching programma (dat loopt af op 12 mei) omdat ik zo goed bezig ben en de wil er is om te slagen..

Ondertussen heb ik ook al weer een weblog de wereld in geholpen terwijl ik hier in mijn pyjama op de bank lig. Die warme douche was er gisteren niet meer van gekomen, dus ik ga dadelijk maar eens even een spa uurtje inlassen voor de lunch.. Ook wil ik me vandaag weer even naar de bewoonde wereld verplaatsen om boodschappen te doen, aangezien mijn koelkast toch aardig leeg begint te raken.. En ik wil nog wat brieven schrijven.. En en en.. Ja, ik wil zoveel vandaag.. Maar ik zit dan ook boordevol energie.. En ik wil morgen wakker kunnen worden met de vraag “wat zal ik vandaag eens gaan doen?” Dat er altijd onverwachte dingen voorbij kunnen komen, spontane dingen.. Ik heb een heel vrij weekend voor me en ik kan doen en laten wat ik wil.. Maar een ding weet ik al wel zeker.. Mijn nieuwe staafmixer uittesten op een pan heerlijke zelfgemaakte broccolisoep!

Elandland

Ik heb mijn weblog een beetje verwaarloosd.. Er is ook zoveel gebeurd de afgelopen weken.. Nu zal je wel denken, als er toch zoveel gebeurd is, dan moet je toch genoeg hebben om over te schrijven? Nou, zo simpel is dat niet.. Het zijn namelijk dingen die ik liever niet deel hier, aangezien het persoonlijke dingen zijn waar ook andere mensen bij betrokken zijn. Ik vind het super leuk om te schrijven, maar soms moet je ook kunnen respecteren dat niet over alles geschreven kan worden.

De afgelopen dagen heb ik met een onrustig gevoel rond gelopen hier.. ’s Morgens ben ik niet vooruit te branden en ’s avonds heb ik ineens energie voor tien.. Misschien komt het ook wel door dat het nou ’s avonds steeds langer licht is buiten, ik weet het niet.. Maar je zou er niet raar van opkijken als je mij om 20.00 ’s avonds nog het hele huis ziet stofzuigen.. Ik moet mijn energie kwijt..
Woensdag had ik me daarom de hele dag maar op het huishouden uitgeleefd. Muziek op standje discotheek en poetsen maar.. Om zo even alles uit mijn gedachten te kunnen wissen.. Gisteren heb ik zo’n beetje de hele dag achter de laptop door gebracht want ja, ook die verplichting staat nog steeds..
Ik heb op dit moment een aantal vacatures open staan waar voor ik brieven wil schrijven, dus daar wil ik vandaag weer mee verder.

Alleen kwam dus na het eten de genadeklap.. Na een paar dagen vol bezigheden viel ik ineens in een gat. Ik had niks meer te doen en een nerveus gevoel kwam opzetten. Ik moest afleiding hebben.. Stil zitten op de bank met mijn nieuwe leesboek ging hem niet worden, daar voelde ik mezelf te onrustig voor. Het liefst had ik me op het huishouden gestort (mijn uitlaatklep om mijn energie kwijt te kunnen), maar ja dat had ik woensdag allemaal al gedaan..
En dus besloot ik maar het huis te ontvluchten. Naar buiten, naar het bos. Het duurde zeker nog 1,5 uur voor het echt donker zou worden, dus er kon prima nog een wandeling vanaf. Naar het bos achter bij mijn huisje. Niet te ver weg en als het echt donker zou worden was ik ook zo weer thuis.
Het idee om daar heen te gaan was snel gemaakt. Het is namelijk een walhalla voor elanden daar en dus wilde ik kijken hoe groot de kans zou zijn dat ik er in de schemering tegen zou komen..
Dat begon dus al meteen met verse sporen en een hoop uitwerpselen.. Maar ik was amper in het bos of op nog geen 50m bij mij vandaan zag ik twee elanden staan. Helaas hadden ze mij ook al vrij snel gespot, dus nog voor ik mijn camera gereed had waren ze al tussen de bomen verdwenen.. Helaas..
Maar het idee dat de kans groot is om ze op een paar 100m van huis af al te kunnen spotten is natuurlijk wel leuk. Helaas bleef het bij deze twee vrienden en heb ik verder alleen maar verse sporen gespot en gekraak gehoord op verre afstand..
Ik denk dat het mijn nieuwe hobby gaat worden deze zomer.. Zolang ik niet lek gestoken wordt door de muggen tenminste.. In de avonduren naar het bos om wild te spotten..

Het heeft mij trouwens wel goed gedaan om door het bos te struinen in de avonduren.. Het was flink afgekoeld en de temperatuur schommelde rond het vriespunt.. Het plan was om daarna thuis een heerlijk warme douche te nemen en met mijn boek in bed te kruipen.. Maar ja, toen kreeg ik een appje waar ik weer nieuwe energie van kreeg en heeft het een tijdje geduurd voor ik moe genoeg was om te gaan slapen.. Maar vandaag staat er sowieso genoeg op de planning.. Om daarna een zonovergoten vrij weekend te hebben..

Update maart..

Het is alweer eventjes geleden dat ik hier geschreven heb en ik vond het wel weer eens tijd worden om mijn weblog een boost te geven.. Ik had bewust even een break genomen.. Er is namelijk zo ontzettend veel gebeurd in mijn leven de laatste tijd.. Dingen waar ik liever niet over wilde schrijven.. Het voelde als een rollercoaster die vandaag tot stilstand is gekomen.. Ik kon mijn gevoelens en emoties even niet de baas en ook lichamelijk liep ik weer flink te kwakkelen..
Inmiddels ben ik wel van mijn hardnekkige urineweginfectie af nadat ik nog een week langer antibiotica moest slikken.. Ook heb ik een hele pillenkuur achter de rug om mijn HB in mijn bloed weer op pijl te krijgen en heb ik door al die medicatie bijna een week lang slecht geslapen..
Ook heb ik flink wat persoonlijke gesprekken gevoerd de afgelopen weken waarbij ik de tijd nodig had om dingen op een rijtje te zetten.. Ik kan dingen nu beter relativeren en ik voel me ineens ook een stuk volwassener met een andere blik op het leven..
Misschien komt het ook wel dat ik vorige week 35 jaar ben geworden.. Voor mij voelde dat toch een beetje als een magische leeftijd en voor het eerst weet ik eindelijk een beetje wat ik wil in het leven.. Na altijd maar een beetje rond gefladderd te hebben ben ik nu wel gewoon toe aan wat stabiliteit.. Ondanks dat ik nog steeds op zoek ben naar een baan heb ik voor mijn gevoel wel het idee dat mijn leven nu in een rustiger vaarwater is gekomen.. Ik heb veel over dingen nagedacht en ik voel me voor het eerst sinds lange tijd weer eens echt relaxt.. Alsof er een last van mijn schouders is.. Ik voel me gelukkig en blij en mijn grootste zorg die ik jarenlang met mij mee droeg is verdwenen..
Ik ben veranderd.. Bepaalde mensen hebben mij veranderd en mij dingen laten inzien die ik anders zelf nooit ontdekt had.. En ik moet zeggen dat het goed voelt.. Dat ik klaar ben om met die veranderingen om te gaan..
Dus misschien was het niet eens zo slecht om 35 te worden, haha.. Hoewel ik eerst helemaal geen zin meer had om jarig te zijn. De gene die ik er het liefste bij had gehad konden niet komen, het werd slecht weer en ook nog eens het weekend dat de klok verzet werd..
De dag voor mijn verjaardag had ik nog wel gebakken.. Een appelkruimelkoek en citroenkladdkaka met een topping van kokos.. Het was ook de dag dat ik eindelijk die grote doos van 12,5 kilo uit Nederland mocht uitpakken.. Samen met mama via videobellen.. Hij zat boordevol spullen van mezelf waar ik om gevraagd had, vol met eten en verjaardagscadeautjes.. Ik kreeg een rasp, bakvormen, een staafmixer en een nieuw roman om te lezen die zich in Uppsala afspeelt. Ook kreeg ik een magneet van een cavia die papa zelf gemaakt had voor mij..
Verder mocht ik mijn post openmaken en dat bleek van een kennis uit Lapland te komen. Met een zelfgemaakt vogeltje van berk uit het bos daar.. Echt te gek!
Gelukkig was ik niet helemaal alleen op mijn verjaardag en kreeg ik bezoek van een vriendin.. Heerlijk om weer even gezellig bij te kletsen en ook mijn verhaal kwijt te kunnen bij iemand die ik niet via de telefoon spreek..
Later die week kreeg ik nog meer post uit Nederland.. Dit keer een envelop vol kaarten en een hele lange brief van een oud collega.. Ja, toen brak ik wel even.. Ik had al zo’n heftige dagen achter de rug en toen kwam ook nog die brief.. Die blijf ik enorm koesteren en heeft voor mij een speciaal plekje..
Donderdag had ik flink wat heftige gesprekken achter de rug en besloot ik om mezelf uit te leven in mijn groentetuintje.. De grond was inmiddels ontdooit, hoewel het vannacht weer vriest. De hele dag had ik achter de laptop door gebracht en ik had behoefte aan wat frisse lucht.. Letterlijk frisse lucht want ondanks dat de zon scheen was het maar zo’n 8 graden.. Maar ik heb al mijn moestuinbakken omgespit en aangevuld met nieuwe verse grond en ook heb ik alvast wat tuinbonen gezaaid.. Veel kan ik nog niet doen hier want daar is het gewoon nog veel te koud voor. Maar het begin is er, mijn bakken zijn klaar voor een nieuw seizoen. En aangezien we komende zomer toch nergens heen kunnen heb ik alle tijd om voor mijn tuintje te zorgen.. Ook heb ik in maart nog een aantal keer gewandeld, maar die foto’s deel ik een andere keer met jullie.. Morgen is het Pasen en geen idee wat ik dan allemaal ga doen.. We zouden een zonovergoten dag krijgen, dus misschien dat ik wel een blokje om ga met mijn camera.. Maandag wordt het amper 5 graden met sneeuw in de ochtend, dus misschien ga ik wel lekker mijn huisje opruimen en schoonmaken.. Zodat ik dinsdag lekker in een schoon huisje kan starten na een aantal heftige weken…