Vrieskou

Ik had een baan moeten zoeken.. Maar het had ook gevroren.. En de lucht was blauw.. En de zon scheen.. Black Friday was zo black nog niet gisteren.. Sterker nog, het had behoorlijk gevroren die nacht, het vroor overdag en het was een zonovergoten middag.. Ik heb dus gespijbeld.. Niks binnen zitten en de hele middag banen zoeken.. Nee, ik trok mijn warme winterjas aan en ging naar buiten..
Ik wilde vitamine D opsnuiven, maar bovenal ook mijn nieuwe camera testen op winterse omstandigheden.. Het had namelijk zo hard gevroren ’s nachts dat bijna alles wit was van de rijp..
Daarom besloot ik de gruisweg bij de stroompalen langs de bosrand weer af te lopen.. Mijn favoriete wandelpad vlak bij huis. Ik had het plan gevat om de gruisweg af te lopen en dan via het bos terug naar huis te gaan, maar ik had inmiddels al zoveel gefotografeerd dat ik in de bocht ben omgedraaid en de zelfde weg terug heb gelopen. De zon stond namelijk al vrij laag en dat betekende dat hij elk moment onder kon gaan en het dus snel donker zou worden..
Ondanks dat het vroor was het helemaal niet zo koud buiten.. Of ik ben het inmiddels al gewend.. Natuurlijk deed de zon ook hard zijn best om ons nog van zijn laatste beetje warmte te laten genieten. Maar met de juiste kleding kun je hier eigenlijk het hele jaar door naar buiten.. Weer of geen weer..
Toen ik thuis kwam zag ik dat er nog steeds een dikke laag ijs op de auto zat. Ik heb de rest van de middag dus besteed aan het ijsvrij maken van de autoruiten voor ik naar Sigtuna kon om een pakketje op te halen. De afgelopen week heb ik bij verschillende webshops kleding besteld (lang leve de Black Friday kortingen) en zo’n beetje elke dag lag er wel een pakketje voor mijn klaar in Sigtuna.. Het nadeel van zo’n 11 kilo afvallen door een burn-out.. Bijna niks paste meer, zelfs de broeken niet meer die mama al eerder had ingenomen..
Dus ik had vorige week lekker online gewinkeld en verschillende leuke kledingstukken uitgezocht die ik onderling ook nog met elkaar kon matchen, maar dus ook met kleding die ik al had.. Ook had ik een heel leuk bruin suède rokje gezien, maar die was online helaas niet meer in mijn maat.. Daarvoor moest ik naar Uppsala waar ze hem nog wel in de winkel hadden (had nou niet bepaald mijn voorkeur met die corona overal) en toen ik daar kwam zag ik dat de winkel en de winkel ernaast opheffingsuitverkoop hadden.. Dus ja, toen ben ik maar even flink gaan snuffelen.. Met mondkapje op en voldoende afstand houden was het nog wel te doen, maar leuk is anders.. Gelukkig kan ik wel zeggen dat ik toen flink geslaagd ben.. Ik heb zelfs een lange broek gevonden voor 50 kronen (grof gezegd rond de €5,00) en een spijkerbroek van 75 kronen. Ook vond ik een aantal leuke shirtjes en nog meer lange broeken.. Inmiddels ben ik 5 broeken, 5 shirtjes, 1 rokje, 1 vestje, 3 jurkjes en twee jasjes (van die blazers van joggingstof) rijker..
Dus mocht er ooit een sollicitatiegesprek aankomen of een date, dan heb ik in ieder geval weer wat om aan te doen.. Want ja, ik heb nog steeds contact met de Zweed.. Gelukkig niet meer via Tinder (de profielen daar worden met de dag erger).. Nadat ik in een bericht mijn telefoonnummer had door gegeven kreeg ik op vrijdag de 13e een sms en na een aantal keer heen en weer smsen zijn we overgegaan op Messenger..
Afspreken zit er helaas nog niet in, aangezien hij zijn verantwoordelijkheid neemt en corona uiterst serieus neemt.. Zijn ouders zitten ook beide in de risicogroep, dus ik begrijp heel goed dat hij nu even niemand van buiten af in zijn bubbel wilt toelaten..
Dus waarschijnlijk wordt het volgend jaar een keer, als corona is gekalmeerd, aldus de Zweed.. Dus of we vooruitgang boeken? Tsja.. De gesprekken zijn erg gezellig, maar daar blijft het voorlopig ook bij.. Dus ik kan niets anders doen dan het respecteren en hopen dat corona snel verdwijnt..
In ieder geval beginnen ze in januari met het vaccineren van de Zweedse bevolking, maar de risicogroepen en mensen met een contactberoep hebben voorrang.. Dus geen idee wanneer wij 34 jarigen aan de beurt komen, maar ik hoop snel.. Ben nu wel een beetje klaar met die hele corona, maar we moeten nog even volhouden.. En hopelijk wordt het lange wachten dan beloond..

Mancave

Ik heb een Facebook account.. Al jaren.. Maar sinds ik Sven en Emil heb ben ik ook lid van twee cavia groepen. Een Nederlandse en een Zweedse.. De Zweedse is vooral heel leuk, er kan en mag van alles en er is heel veel humor buiten de serieus gestelde vragen om.. Hier ben ik genoodzaakt om alles in het Zweeds te lezen en in het Zweeds te reageren, wat weer goed is voor mijn ontwikkeling van de taal..

De Nederlandse groep daarentegen.. Tsja, die schrappen we binnenkort maar.. Je mag niks negatiefs zeggen want dan voelt iedereen zich meteen aangevallen, cavia’s worden daar letterlijk betutteld, er komen alleen maar van die te gemaakte fotoshootachtige foto’s voorbij en bovenal, het gros van de cavia’s woont in een showroomachtig verblijf.. Kasten met verdiepingen die omgebouwd zijn tot caviaverblijf en eruit zien als een etalage met spotjes of zelfs een snoer kerstlampjes.. Maar het ergste van alles, die cavia’s die weten niet eens wat houtvezel is.. Die beestjes wonen op badmatten, fleece of puppypats, wat dat laatste ook mag zijn.. Bij die cavia’s worden eerst alle keuteltjes aan de kant geruimd voor ze op de foto gaan..
Die cavia’s leven in hangmatjes, stoffen huisjes en tunnels… Die cavia’s hebben niets om hun nageltjes aan te slijten of om hun tandjes in te zetten… Tenzij ze toevallig een felgekleurd plastic huisje tot hun beschikking hebben..

En dan denk ik aan Sven en Emil.. Ik heb mezelf serieus wel eens afgevraagd hoe ongelukkig mijn vriendjes zouden zijn met zo’n hok.. Waarschijnlijk zouden ze de hele dag ergens in een hoekje liggen te slapen, net zoals al die cavia’s die op de foto worden gezet als ze weer eens opgerold in zo’n stoffen theemuts liggen te niksen..

Sven en Emil hebben een mancave.. Het hok is hun domein en ze mogen doenen laten waar ze zin in hebben.. Het enige waar ik voor langs kom is eten, schoonmaken en knuffelen en aandacht.. Ze hebben houtvezel op de bodem (goedkoop en makkelijk uit te scheppen), houten huisjes met twee ingangen en schors waar regelmatig de tandjes in gaan, een tunnel waar ze door heen kruipen en een enorme berg hooi waar ze onderkruipen en door heen raggen.. Soms maken ze letterlijk een puinhoop van het hok.. Dan ligt het hooi overal en nergens en is Emil weer bezig geweest met het huisje scheef zetten of de tunnel verplaatsen.. Als daardoor blijkt dat de doorgang geblokkeerd is, dan lossen ze het zelf maar weer op.. Ze hebben het tenslotte ook zelf zo neer gezet..

Sven en Emil zijn vrolijk.. Ze praten veel, ze zijn actief, ze zijn nieuwsgierig en willen alles onderzoeken.. Wat ben ik blij dat ik toen de traliekooi heb omgewisseld voor een houten hok van 80×120 cm waar ze alle vrijheid hebben en kunnen doen wat een echte cavia hoort te doen..

Kleding

Waar hoop vrouwen zich steeds bezig houden met dieeten of flink sporten is het mij zonder problemen gelukt: afvallen.. Of ik daar nu trots op moet zijn? Ik weet het niet.. De reden dat het gebeurde wil ik het liefst zo snel mogelijk vergeten.. Maar ik kan je wel vertellen dat stress een van de grote veroorzakers is geweest.. En mijn tijdelijke afkeer in die periode voor alles wat zoet is.. Ik werd gewoon magerder.. Waarschijnlijk ook door al die kilometers die ik onrustig door het huis heb lopen ijsberen..
Zo’n 11 kilo ben ik in totaal afgevallen.. Soms schaam ik me er voor.. Nu moet ik er steeds op blijven letten dat het er niet meer worden, dan zak ik namelijk over de rand van een gezond gewicht..
Een hoop vrouwen zouden jaloers op mij zijn.. Een smalle taille, een platte buik als ik weer eens een jurkje uit de kast tevoorschijn haal, kleding aankunnen in maatje S..
Er is niets leuks aan kan ik je vertellen.. Voor mijn gevoel zijn mijn borsten ook gekrompen en mijn broeken zitten niet meer strak om mijn billen.. Sterker nog, een groot deel van mijn garderobe pas ik gewoon niet meer.. Broeken die ik flink moet aansnoeren met een riem, shirtjes die te wijd zitten bij de oksel en schouders.. Zelfs broeken die mijn super handige mama al eens eerder had ingenomen in de taille passen niet meer.. En ja, daar schaam ik mij dus voor.. En ik haat het.. Hoewel een gemiddelde vrouw trots zou zijn als ze slank is, maakt het mij alleen maar onzekerder.. Mijn vrouwelijke rondingen zijn gekrompen en een groot deel van mijn garderobe zit niet meer fijn.. Ik ben kritischer naar mezelf gaan kijken..

Gisteren heb ik besloten om een geheel nieuwe garderobe aan te schaffen.. Waar veel vrouwen gelukkig worden van shoppen, zag ik het als puur noodzakelijk en een aanslag op mijn bankrekening.. Maar soms moet je nou eenmaal gewoon investeren in jezelf.. Want wat als ik een sollicitatiegesprek heb? Of een leuke date als corona het weer toe laat?
Ik zocht rokjes uit en jurkjes.. Shirtjes van een sjiek stofje, een paar leuke blazertjes van joggingstof en zelfs een nieuwe bh.. Mooie volwassenen kleding die eindeloos is te combineren.. Mijn ego werd alleen nog niet gestreeld toen ik alles in het online winkelmandje plaatste.. Maar misschien komt het nog wel, als ik straks weer keus genoeg heb om aan te trekken.. Kleding shoppen is nooit mijn favoriete bezigheid geweest, ik ging liever naar winkeltjes met interieur en woonaccessoires, maar soms ontkom je er gewoon niet aan.. Misschien zit ik dan dit jaar eens niet in mijn eentje in joggingbroek op bank met kerst..

Lampje

Verlichting.. Een van de essentiële onderdelen van een interieur. Zeker als je net als ik in Zweden woont waar het in de wintertijd al vroeg begint te schemeren. Tel daar de bewolkte dagen bij op en je kan bijna niet meer zonder verlichting in huis.
Mijn verlichting moet niet alleen functioneel zijn, maar ook de nodige sfeer kunnen creëren. Ik moet er bij kunnen lezen, maar ook heerlijk bij weg kunnen zakken onder een dekentje voor de tv..
Op mijn bureau staat daarom een eigen geknutseld exemplaar van koperleiding en koppelingen met een goede ledlamp erin die mij voldoende licht geeft om bij te werken, maar toch sfeervol is en zorgt dat Sven en Emil niet de hele avond in het donker zit..
Op mijn andere kastje staat een lamp die ik ooit zelf maakte in de vorm van een pepparkaksgumma, met als hoofdje een grote ledlamp. Ik raakte geïnspireerd door Lampje, het hulpje van Willie Wortel.
https://brucethemooseblog.wordpress.com/2017/03/06/en-toen-was-er-licht/
Met dank aan Snoerboer voor alle onderdelen, van mooie strijkijzersnoeren tot fittingen..
Mijn laatst gemaakte exemplaar herinneren jullie je vast nog wel.
https://brucethemooseblog.wordpress.com/2020/05/09/nieuwe-lamp/
Het was een half jaar geleden toen ik een mooi stuk hout tegen kwam en besloot om daar een lamp van te maken.. Omdat ik zelf geen held ben met elektriciteit besloot ik voor deze lamp een compleet snoer met fitting, schakelaar en stekker te gebruiken. Zo hoefde ik niemand te zoeken die deze onderdelen voor mij wilde monteren. Deze lamp heeft een mooie plek gekregen op het kastje naast de tv..
Maar een van mijn meest speciale lampjes is toch wel mijn boomstamlampje.. Een klein, schattig lampje dat eigenlijk heel simpel is. Ik had losse onderdelen van Snoerboer, een mooi turkooizen strijkijzersnoer en een witte fitting. Ik had een fantastisch stuk boomstam gevonden dat perfect was voor een lampenvoetje. Maar het lampje heb ik niet alleen gemaakt. Samen met mijn beste vriend heb ik dit lampje gemaakt in het jaar voor ik ging emigreren..
Het lampje is mee gegaan naar Zweden toen ik als au-pair aan de slag ging, het lampje gaf mij licht in de stuga en het lampje gaf mij licht in de duisternis als ik ’s avonds in bed een boek wilde lezen..
Maar nu, nu is het lampje verhuisd. Het staat niet langer meer op de kast in mijn slaapkamer.. Nee, vanaf vandaag heeft mijn lampje een mooi plekje gekregen in de woonkamer op het schapje boven de bank. Ik miste aan deze kant van de woonkamer een gezellig, sfeervol lichtje waarbij ik ook nog kan lezen als ik op de bank lig. En het lampje past helemaal in het interieur van mijn woonkamer. Dus waarom zo’n leuk lampje in de slaapkamer laten staan als het ook kan shinen in de woonkamer?

Kistjes

Oké, ik mag niet meer liegen.. Ik zei gisteren nog dat mijn woonkamer klaar was, af, niks meer aan doen.. En dan een dag later ben ik alweer helemaal vergeten wat ik gisteren gezegd had.
Ik was aan het opruimen hier en kwam mijn twee houten kistjes tegen van Veiling “Grootenbroek” Holland waar ooit in een ver verleden bloembollen in hebben gezeten. Maar zoals jullie inmiddels weten hou ik van recyclen en dus stonden ze vol gestopt met spullen in de kast.. Troepjes, waarvan de helft wel weg kon.
En ik wilde die kistjes een mooi plekje geven en toen kwam het spontaan in mij op om de bodem te behangen, schilderijhaakjes er aan te maken en ze op te hangen aan de muur.. In de woonkamer dus. Echt super gezellig! Ik heb er twee theelichthoudertjes in gezet, een conserveblikje met plantje en mijn eland.. Lekker sfeervol. De kistjes zijn niet groot, maar dat hoeft ook niet.. Zelfs met de kleinste dingen kan je een groot verschil maken..