Andijvie

Soms zijn er van die dagen dat je het moet doen zonder Steningevik lunch.. Gisteren was zo’n dag.. De gasten hadden alle tijd en dus moest ik na werktijd te lang wachten om mee te kunnen eten met mijn collega’s.. Soms wil het zo zijn dat we voor 13.30 al aan tafel kunnen, soms zitten de gasten om 13.45 nog in de eetzaal..
En ja, je kan niet beginnen met lunchen voor de laatste gast aanstalten heeft gemaakt om te vertrekken.. En dus besloot ik maar naar huis te gaan en daar te eten.. Wat er dus in resulteerde dat ik die dag nog geen warme maaltijd had gegeten en dus voor mezelf moest gaan koken..
En laat koken nou net mijn hobby zijn.. Not! Het scheelt dat ik normaal gesproken maar twee van de zeven dagen hoef te koken voor mezelf want ik vind dat dus echt tijdverspilling om zolang in de keuken te staan.. En zeker als je ook niet in het bezit bent van een vaatwasser.. Misschien moet ik maar gewoon een kok aan de haak slaan of zo, haha.. Hoe dan ook, ik moest iets eten en dus besloot ik toen ik thuis kwam om maar een stronk andijvie uit de moestuin te trekken.. Want ja, zoals je op de onderstaande foto’s ziet groeit die goed in de moestuin. Overigens is andijvie hier niet echt bekend in Zweden en moeilijk aan te komen.. Als je in de supermarkt vraagt naar endiven krijg je namelijk witlof en de naam frisésallad staat wel voor krulandijvie, maar ik heb daar eerlijk gezegd nooit echt op gelet in de supermarkten..
Hoe dan ook, ik heb mijn eigen Nederlandse andijvie hier en gisteren dus de 1e krop geoogst voor een heerlijk bordje andijviestamppot met spekjes.. Tijdrovend klusje met al die aardappels schillen en groente wassen en snijden.. Maar ik had genoeg en zelfs nog in kunnen vriezen voor een volgende keer. Ik heb dus heerlijk gegeten thuis. Opa had het eens moeten zien hoe groot de krop was die ik heb kunnen oogsten.. Denk dat ie best trots geweest zou zijn geweest als hij wist dat ik nu nog steeds een groentetuintje heb..