Weekend deel 1.

Het is echt een weekend van twee uitersten. Waar het gisteren nog mooi weer was, een zonovergoten dag met wel 16 graden, is het nu zo’n trieste dag. Zwaar bewolkt en de temperatuur komt niet verder dan een graad of 8, hooguit 10.
En daarom zat ik gisteren zo’n beetje de hele dag in Knivsta, bij Aino. Ze had me gevraagd of ik haar wilde helpen met het werken in de tuin want er waren wat klusjes die gedaan moesten worden en die voor haar alleen te zwaar waren.
Maar eerst ging ik met Aino en twee van haar vriendinnen naar een loppis bij een boerderij net buiten Knivsta. We wilden er vroeg heen, ook omdat we dan nog een goed plekje konden vinden om de auto te parkeren. Een loppis is een soort van rommelmarkt, garagesale en vaak gewoon bij mensen aan huis. Regelmatig zie je hier borden langs de kant van de weg staan met loppis erop en als ze geopend zijn die dag kan je er stoppen en rond neuzen.. Soms kan je dan de leukste dingen voor een spotprijsje kopen. Zo vond ik bijvoorbeeld een heel leuk gevlochten handgeschilderd mandje die ik ook aan de muur kan hangen met spulletjes erin. En qua kleuren past hij precies bij de kandelaar die ik in Nederland een keer bij de kringloop op de kop heb getikt en die nu in een van mijn verhuisdozen staat te wachten om mee naar Zweden te mogen.
Na de kringloop gingen we wat eten, Aino had zelfgemaakte broccoli-bloemkoolsoep en daarna was het heerlijk weer om in de tuin te werken en al het gras en dode plantenresten te verwijderen uit haar border.
’s Middags kwam ook nog haar kleindochter Sigrid spelen. In het begin was ze erg verlegen, maar daarna vond ze het super gezellig om met mij te spelen. Sigrid is bijna 3 jaar en ze kletste honderduit tegen mij. Ze wilde met een bal over gooien en later moest ik haar het boekje van Bamse beer (wereldberoemd in Zweden bij kleine kinderen) in de jungle voorlezen, waar ook echte jungle geluidjes bij zaten.
Het was ook erg grappig hoe ze elke keer mijn naam uitsprak want de S zegt ze niet. Ze roept dan elke keer Marloe naar mij. Ook liet ik haar zien toen ze bij mij op schoot zat hoe kabouters doen kussen (met de neuzen tegen elkaar) en dat vond ze natuurlijk erg grappig. Toen ze aan het eind van de middag weer door haar moeder werd opgehaald kreeg ik ook een dikke knuffel van haar. Volgens Aino heb ik er weer een nieuw Zweeds vriendinnetje bij..
Maar voor dat Sigrid naar huis ging kwam ook Ulla op visite voor een fika. Ulla is de beste vriendin van Aino en was ’s morgens ook mee naar de loppis, maar ik had haar in februari voor het laatst gezien. Sigrid kreeg een Bamse kleurboek met krijtjes en voor mij gingen ze nog “lang zal ze leven” zingen, omdat ze samen nog een cadeautje hadden voor mijn verjaardag. Ik had Ulla namelijk nog niet eerder gezien, anders hadden ze het al eerder aan mij gegeven.
Maar ik kreeg een bosje roze anjers en een metalen theelichthoudertje voor straks in mijn nieuwe huisje en een heel leuk kommetje waar ik de “lördagsgodis” in kan doen. “Lördagsgodis” zijn eigenlijk letterlijk vertaald zaterdag snoepjes. Hier in Zweden is het namelijk altijd zo geweest (en bij sommige nu nog zoals hier in huis) dat er doordeweeks geen snoepjes wordt gegeten, maar dat er op zaterdag snoep gekocht werd en dat mocht dan in het weekend gegeten worden. Dat was voor veel kinderen dan iets om naar uit te kijken en wat de zaterdag dus speciaal maakte, want je mocht dan iets eten wat je de rest van de week niet kreeg, maar dat even ter zijde.
Ik vond het echt super lief dat ik nog cadeautjes kreeg want als er iets is wat ik niet aan zag komen dan was dat het wel. Ze hadden ook extra voor groen gekozen omdat ze weten dat groen mijn lievelingskleur is. Die cadeautjes hebben nu een mooi plekje op de kast gekregen in mijn kamer.
Ook hadden we citroenpaj met slagroom en wienerbröd bij de fika en hadden we nog lekker buiten kunnen zitten op de veranda tot dat het te koud werd omdat de zon achter het huis verdween.
Daarna, toen Ulla weer weg was en Sigrid was opgehaald, heb ik Aino geholpen met de keuken opruimen. Het uit en inruimen van de vaatwasser gaat mij steeds beter af bij haar, ik weet inmiddels voor een groot deel in welke kastjes alles hoort te staan.
Ook zijn we nog even in Uppsala geweest om de pappa van Sigrid thuis af te zetten. Hij is een oud huis aan het renoveren in Knivsta om uiteindelijk daar met zijn gezin te gaan wonen en toen hebben we Johannes daar opgepikt en hem later thuis afgezet. Ik heb nu dus ook een deel van Uppsala gezien wat ik voor heen dus nooit kende.
’s Avonds hebben we nog met z’n 2en gegeten. Aino had zalm met gekookte aardappels en wat groente en nadat we nog even tv hadden gekeken ben ik na huis gereden. Rond 22.00 was ik weer in Sigtuna en het rijden in het pikdonker (ja, straatlantarens staan er niet) met groot licht gaat me steeds beter af. Ik ken de weg inmiddels en ik weet dus ook al goed waar de bochten zitten.
Nadat ik thuis was gekomen nog even bij de honden gezeten en geknuffeld, deze stonden allemaal bij de voordeur om mij op te wachten toen ik thuis kwam. Een waar welkomscomité..