Soms gaat het niet altijd zoals je zou willen. Zo is dat dus ook met plantjes.
Zelfs die hebben een eigen willetje en als ze niet meer willen stoppen ze gewoon met groeien. Zo ook een paar van mijn plantjes..
Op een dag besloten ze dat ze niet meer verder wilden leven en hebben zich daar maar bij neer gelegd.. Letterlijk! Hoe lief ik ook tegen ze praatte, ze water gaf of net dat ene beetje zonlicht, niks hielp meer. En dus zat er voor mij niks anders op dan de potjes weg te halen en de plantjes af te voeren naar het plantjeskerkhof (lees: de kliko). Dag courgette en komkommer.
Gelukkig staan er nog wel een aantal overeind die mij hopelijk over een paar maanden gaan helpen aan wat groente. Maar uit voorzorg ga ik toch maar wat nieuwe zaaien, want stel dat de rest het ook ineens in hun kop haalt om ook dood te gaan… Misschien wel te vroeg gejuicht?
Gelukkig is er ook goed nieuws te melden. De vleestomaten en paprika’s groeien goed en ook de kerstomaatjes staan nog fier overeind. Gisteren zag ik dat er weer een nieuw plantje bij was gekomen..
Over de aubergine valt nog niks te melden, die heeft een enorm lange kiemduur, dus hopelijk krijg ik daar binnenkort ook nog wat van te zien..
En ijsbergsla wil ook niet echt.. Ik denk dat ze in een verkeerd bakje groeien omdat de grond altijd heel snel is uitgedroogd. Maar ik heb nu weer een betere kweekbak thuis, dus alles wat tot nu toe niet is uitgekomen/dood is gegaan zaai ik gewoon opnieuw.. De aanhouder wint toch altijd?
brucethemooseblog.wordpress.com 